Η Μεγαλύτερη Αναζήτηση στην Ζωή!
Δεν θυμάμαι πως αυτή η συγκεκριμένη έμπνευση που γράφω τώρα εδώ μου ρθε στο μυαλό ή αν την άκουσα, αν την διάβασα η απλά μου ρθε στο μυαλό. Που σημαίνει για μένα πως ήταν μήνυμα από κάπου αλλού. Με όποιον και από τους τρείς τρόπους να συνέβη ήταν μήνυμα από κάπου αλλού. Σε κάθε περίπτωση αυτή η συγκεκριμένη έμπνευση χτύπησε πάνω μου με μεγάλη δύναμη, όπως οι περισσότερες εμπνέυσεις, ήταν καταπληκτικά απλή και προφανείς. Μου γύρισε τον κόσμο ανάποδα και άλλαξε την αντίληψή μου για τον κόσμο. Η σύλληψη ήταν: Α ν κ ά π ο ι ο ς Σ Ε α γ α π ά π ρ έ π ε ι ν α τ ο α ι σ θ ά ν ε σ α ι π ω ς Σ Ε α γ α π ά. Τη σύλληψη! προφανής, λογική στοιχειώδης Σαν την αναπνοή . Ποτέ δεν είχα βιώσει να με αγαπούνε με συνέπεια στις στενότερες σχέσεις μου. Επειδή οι γονείς μου δεν ήξεραν πως να αγαπούν τους εαυτούς τους, η συμπεριφορά τους απέναντι σε μένα προκάλεσε να βιώνω την αγάπη ως κριτική, ντροπιαστική, χειριστική ελεγκτική και εκβιαστική Επειδή αυτή ήταν η εμπειρία της αγάπης ως παιδί, αυτός ήταν και ο μοναδικός τύπος σχέσης με τον οποίο ήμουνα εξοικειωμένος ως ενήλικας. Ήταν επίσης -και κυρίως-η σχέση που είχα με τον εαυτό μου. Προκειμένου να αλλάξω τη σχέση μου με τον εαυτό μου έτσι που να μπορώ να αρχίσω να αλλάζω τον τύπο των σχέσεων που είχα με τους άλλους ανθρώπους έπρεπε να ξεκινήσω να εστιάσω στο να προσπαθώ να μάθω την πραγματική φύση της αγάπης. Αυτή είναι πιστεύω η μεγαλύτερη αναζήτηση στην οποία είμαστε όλοι ταγμένοι. Ο καθένας που βρίσκεται σε μία διαδικασία θεραπείας, σε ένα μονοπάτι επανάκαμψης στη ζωή, προσπαθεί τελικά να βρει το δρόμο προς το σπίτι του. Το δρόμο προς την αγάπη. Πιστεύω η αγάπη είναι η μεγαλύτερη δύναμη. Η αγάπη είναι το υλικό από του οποίο είμαστε όλοι φτιαγμένοι. Η αγάπη είναι η Απάντηση σε οποιαδήποτε ερώτηση. Και για να αρχίσω να βρώ ξανά το δρόμο προς το σπίτι μου, έπρεπε πρώτα να ξεκινήσω να μάθω τ ι δ ε ν ε ί ν α ι η α γ ά π η. Να μερικά πράγματα που έχω μάθει και πιστεύω πως δεν είναι κομμάτια της πραγματικής φύσης της αγάπης: Η αγάπη δεν είναι κριτική η ντροπιαστική, περιπαιχτική, εκβιαστική, ελεγκτική, χειριστική, μειωτική, ταπεινωτική, εξευτελιστική, δεν χωρίζει τους ανθρώπους, δεν κάνει εκπτώσεις. Δεν είναι αρνητική, τραυματική και δεν πονάει τον περισσότερο καιρό. Η αγάπη επίσης δεν είναι εθισμός, δεν είναι του να πάρεις έναν όμηρο η να γίνεις ομηρος κάποιου άλλου. Ο Τύπος της ρομαντικής αγάπης που έμαθα μεγαλώνοντας είναι μια μορφή τοξικής αγάπης. Το: δεν μπορώ να είμαι ευτυχισμένος χωρίς εσένα, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα είσαι τα πάντα για μένα δεν είσαι ολόκληρος μέχρι να βρεις τον πρίγκηπα η την πριγκίπισσα μηνύματα, που μάθαμε στις σχέσεις μας στη ρομαντική αγάπη στην παιδική ηλικία δεν είναι περιγραφή της αγάπης, είναι περιγραφή ενός ναρκωτικού, ενός ψεύτικου Θεού. Επιπλέον η αγάπη δεν είναι θυσία, η αγάπη δεν σημαίνει πως πρέπει να θυσιάσεις τον εαυτό σου στο βωμό του μαρτυρίου, γιατί κάποιος, δεν μπορεί συνειδητά να επιλέξει να θυσιάσει τον εαυτό του, αν δεν είχε ποτέ στ αλήθεια έναν αληθινό εαυτό που να τον αισθάνθηκε ως άξιο και ικανό να αγαπηθεί . Αν δε γνωρίζουμε πως να αγαπήσουμε τον εαυτό μας πως να δείξουμε σεβασμό και τιμή στον ίδιο μας τον εαυτό τότε δεν έχουμε εαυτό να θυσιάσουμε. Τότε θυσιαζόμαστε για να προσπαθήσουμε να αποδείξουμε στούς εαυτούς μας πως είμαστε άξιοι και ικανοί να αγαπηθούμε. Αυτό δεν είναι δόσιμο από την καρδιά, αυτό είναι συνεξάρτηση, χειριστικός τρόπος συμπεριφοράς και ανέντιμος. Αγάπη άνευ όρων δεν είναι η αυτοθυσία. Ανευ όρων αγάπη ξεκινάει με τον αγαπούμε αρκετά τον εαυτό μας ώστε να τον προστατέψουμε όπου τους ανθρώπους που αγαπάμε-, αν αυτό είναι απαραίτητο. Μέχρι να αρχίσουμε να αγαπάμε να τιμούμε και να σεβόμαστε τον εαυτό μας, δεν δίνουμε στ αλήθεια, προσπαθούμε να πάρουμε αξία για τον εαυτό μας από τους άλλους με το να συμορφωνόμαστε στη συμπεριφορά και τις απαιτήσεις τους. Έμαθα επίσης πως η αγάπη δεν έχει καμία σχέση με την επιτυχία τα κατορθώματα και την αναγνώριση. Εάν δεν αγαπώ τον εαυτό μου, δεν πιστεύω στον πυρήνα της ύπαρξής μου πως είμαι ικανός και άξιος να αγαπηθεί, τότε οποιαδήποτε επιτυχία, κατόρθωμα και να γνωρίσω και να πάρω θα εξυπηρετεί μόνο να με κάνει να ξεχνιέμαι παροδικά απο το κενό που αισθάνομαι μέσα μου, από το αίσθημα πως είμαι ελαττωματικός που έχω ένδοβάλει σαν μικρό παιδί επειδή η αγάπη που πήρα δεν έμοιαζε με αγάπη. Συνειδητοποίησα πως αυτό ήταν που έκανα το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής μου. Προσπαθούσα να πάρω αυταξία με το να είμαι καλό παιδί η από πριγκίπισσες, η με το να αποκτώ επιτυχία Καθώς άρχιζα να αφυπνίζω τον εαυτό μου στο τι δεν είναι αγάπη, μπορούσα στη συνέχεια να ξεκινήσω να ανακαλύψω την πραγματική φύση της αγάπης. Αρχισα συνειδητά να αποκτώ επίγνωση πως αυτό ήταν που πάντα έψαχνα. Πως η μεγαλύτερη αναζήτηση της ζωής μου ήταν να γυρίσω σπίτι, στην αγάπη. Η μεγαλύτερη αναζήτηση στη ζωή είναι να μάθουμε ποια είναι η πραγματική αγάπη...
No comments:
Post a Comment