H Eνοχή είναι στ αλήθεια μια τρομερή παγίδα
Είναι πολύ
λίγοι οι άνθρωποι εκείνοι που δεν έχουν βιώσει κάποιας μορφής ερωτική
απογοήτευση στη ζωή τους. Οι σχέσεις είναι ένα κρίσιμο πεδίο ευημερίας πάνω
στις οποίες επενδύουμε τεράστια ποσότητα συναισθηματικής ενέργειας. Αν
προδωθούμε, αν κάποιος μας αφήσει η πενθούμε μπορεί να χάσουμε την ίδια την
ουσία που καθιστά τη ζωή μας άξια να βιωθεί.
Αυτά τα
αισθήματα απώλειας προκαλούν ζημιά σε μας όταν έχουμε υπέρ-επενδύσει σε ένα
άλλο άτομο να μας φέρει ευτυχία. Όλοι μας έχουμε συναισθηματικές ανάγκες και μπορούμε
εύκολα να γίνουμε εξαρτημένοι σε ένα άλλο άτομο προκειμένου να τις
εκπληρώσουμε. Η αναζήτηση νοήματος στη ζωή και ευτυχίας προς τα έξω συνήθως
επικεντρώνεται σε ένα σύντροφο η μερικές φορές σε ένα παιδί η σε ένα γονιό. Το
άτομο αυτό μπορεί να μας προσφέρει ένα βαθμό ικανοποίησης αλλά μας αφήνει
ανίκανους να διαχειριστούμε τα προβλήματά μας αν το άτομο αυτό φύγει. Είναι σαν
να έφυγε μακριά ένα δικό μας κομμάτι.
Οι ερωτικές
απογοητεύσεις μας ως ενήλικες είναι συνήθως μια επανάληψη των απογοητεύσεων που
βιώσαμε ως παιδιά-Καταστάσεις που μας πλήγωσαν και μας θύμωσαν τόσο πολύ που
τις θάψαμε βαθιά μέσα μας ελπίζοντας πως έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε στη ζωή
μας. Δυστυχώς συχνά επαναλαμβάνονται αργότερα στη ζωή υπενθυμίζοντάς μας
έτσι την αρχική εξαρτηση και το αρχικό τραύμα. Αυτό μπορεί να είναι πολύ
επώδυνο. Αυτά τα βαθιά θαμμένα αισθήματα θυμού δημιουργούν τα τωρινά
αρνητικά συναισθήματα και καταστρέφουν την συναισθηματική ποιότητα
της ζωής μας στο παρόν.
Ο δρόμος να
θεραπεύσουμε τις πρώιμες απογοητεύσεις μας είναι το κλειδί για μια ζωή γεμάτη
από χαρά νόημα και ολοκλήρωση
Θα υπάρξουν
πάντα στιγμές στη ζωή μας όπου πρέπει να πούμε αντίο και να αφήσουμε να φύγει
κάτι που αγαπάμε ή αγαπήσαμε. Θα υπάρχουν πάντα επώδυνες εμπειρίες που
δεν σημαίνει όμως πως μπορούν να μας καταστρέψουν. Αν έχεις αναστατωθεί από
μιαν απώλεια ρώτα πρώτα τον εαυτό σου πόσο πολύ βαθιά βασιζόσουν σε
αυτό το άτομο για να σε κάνει να αισθάνεσαι ευτυχισμένος-η μήπως ήσουν
εξαρτημένος απ αυτόν;
Η εξάρτηση
σε κανει να αρνείσαι την δική σου δύναμη και τα δικά σου χαρίσματα.
Καιρός είναι να αποκτήσεις μεγαλύτερη επίγνωση γύρω από τις ανάγκες σου και τα
συναισθήματά σου. Εχεις ήδη αυτά τα ίδια τα χαρίσματα που αναζητούσες στο
σύντροφό σου να σου τα παρέχει. Αρκετά πριν στη ζωή σου, πληγωθηκες και
αποφάσισες να φύγεις μακριά από εκείνες τις θαυμάσιες πλευρές της
προσωπικότητας σου. Έχεις δηλαδή αποξενωθεί από κάποιες ιδιαίτερες πλευρές της
προσωπικότητάς σου που τώρα της αναζητάς μόνο στούς άλλους. Κεντρική σημασίας
σε αυτό το τράυμα υπήρξε η άρνηση της ικανότητάς σου να αγαπάς τον εαυτό σου!
Αρχίσε να ενδιαφερεσαι γι αυτές τις πρώιμες απογοητεύσεις και μέσα από την
κατανόηση οφείλεις να αποδεχτείς πως ίσως έχεις κάνει λανθασμένες επιλογές στην
προηγούμενη κατάσταση που βίωσες αλλά και σε σχέση με την αυταξία σου.
Καθώς θα θεραπεύεις αυτές τις πρώιμες απογοητεύσεις ο πόνος που θα
αισθάνεσαι από την απώλεια και την προδοσία θα μειώνεται και ολόκληρη η
ζωή σου θα μπορεί να πηγαίνει μπροστά.
Η θεραπεία
των πρώιμων απογοητεύσεων μας είναι το κλειδί για μια ζωή γεμάτη από χαρά νόημα
και η ολοκλήρωσή. Θα
παρατηρήσεις πως το μεγαλύτερο μέρος των συμβουλών μας αφορούν στο πως να
χτίσεις μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση καθώς και στην απομάκρυνση της ενοχής από
τη ζωή σου. Πρίν μπορέσεις να κάνεις αυτό είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσεις
την πηγή αυτών των καταστρεπτικών συναισθημάτων. Ξεκινούν όταν είμαστε πολύ
μικροί.
Ως μωρά ή
νήπια ήμασταν ολοκληρωτικά εξαρτημένοι από τους γονείς μας για την κάλυψη
των αναγκών μας, την ασφάλεια και ακόμα πιο σημαντικό την αγάπη. Αν είχαμε
οποιαδήποτε αίσθηση πως αυτές οι ανάγκες δεν καλύφθηκαν ίσως εξαιτίας
συναισθηματικής ανεπάρκειας των γονιών μας, ψυχικής υγείας η και προβλημάτων
στη σχέση τους τότε θα αισθανόμαστε πως κάτι μας λείπει.
Μπορούμε να τους συνοψίσουμε αυτό ως την ένταση του δεσμού που βιώσαμε στα
πρώιμα μετασχηματίστηκα μας χρόνια. Όσο χαμηλότερη ήταν η ποιότητα του δεσμού
στην αρχική μας οικογένειά του όσο περισσότερο είναι πιθανό να πιστεύουμε πως η
αγάπη είναι σπάνια και ακόμα πιο κρίσιμα πως στερούμαστε αγάπης! Οι
απογοητεύσεις και το τραύμα γύρω από ακάλυπτες ανάγκες στην αρχική μάς
οικογένεια μπορούν να μας προκαλέσουν να καταλήξουμε σε δύο πολύ
ζημιογόνα συμπεράσματα:
·
Οι γονείς
μου απέτυχαν σε μένα
Είναι
σχετικά εύκολο να δεις πως αν οι ανάγκες του δεν καλύφθηκαν θα αισθάνεται πως
εγκαταλείφθηκες. Θα καταλήγουμε να αισθανόμαστε θυμωμένοι απέναντι στούς
γονείς μας και μπορεί τότε να τους κατηγορούμε για τις ανεπάρκειές μας και τα
προβλήματά μας στην τωρινή μας ζωή.
·
Έγω απέτυχα
στούς γονείς μου.
Το δεύτερο
αυτό συμπέρασμα προκαλεί έκπληξη. Ο βαθμός που αισθανόμαστε πως έχουμε
εγκαταλειφθεί στη σχέση μας από τους γονείς μας ισορροπεί και από το βαθμό που
πιστεύουμε πως εμείς έχουμε αποτύχει απέναντί τους! Αυτό είναι ένα από τα πιο
σημαντικά πράγματα που μπορεί κανείς να μάθει γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις.
Ακόμη και ως παιδιά παίρνουμε ευθύνη σε μεγάλο βαθμό για την ποιότητα των
σχέσεων μας, ιδιαίτερα με τους γονείς μας και τα αδέρφια μας. Αν κάτι πήγαινε
στραβά στην οικογένεια τείναμε να κατηγορούμε τον εαυτό μας.
Και τα δύο
αυτά συμπεράσματα που συνήθως κατέχουμε υποσυνείδητα δημιουργούν ένοχή. Που
μπορεί να επιτείνεται αργότερα στη ζωή καθώς θα κατηγορούμε τον εαυτό μας για
τους ανθρώπους που αποτύχαμε να κρατήσουμε διπλα μας. πχ στον έρωτα και την
εργασία . Όχι μόνο θα αισθανόμαστε ενοχή γιατί δεν είμαστε αρκετά καλοί αλλά
επιπλέον θα παίρνουμε όλο το συναισθηματικό πόνο της οικογένειας μας και την
ενοχή που οι άλλοι δεν είναι ικανοί να διαπραγματευτούν, στη ζωή μας. Αυτό
μας προκαλεί να θυσιάζουμε τον εαυτό μας γιαι τους άλλους ανθρώπους παρά να
ζούμε τη ζωή μας σε πληρότητα. Υποσυνείδητα έχουμε αποφασίσει πως
μπορούμε να πληρώσουμε την ενοχή μας με το να θυσιαζόμαστε για τους ανθρώπους
που αγαπάμε! Μπορεί κανείς να δει πως οι ένοχή έρχεται από μία τρομερή
παρεξηγηση για το τι σημαίνει ανθρώπινη σχέση.
Ο Freund μας
παρέχει άλλη μιαν έννοια, το οιδιπόδειο σύμπλεγμα. Βασισμένο στον αρχαίο
ελληνικό μύθο του Οιδίποδα τυράννου όπου ο γιος σκοτώνει τον πατέρα του και παντρεύεται
τη μητέρα του Παρ όλο που τέτοιου είδους σχέσεις είναι δύσκολο να γίνουν
αποδεκτές στην κοινωνία δεδομένων των κοινωνικών ταμπού. Οι περισσότεροι
άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με περιπτώσεις όπου ένα παιδί είναι πολύ κοντά
συναισθηματικά με τον γονιό του αντιθέτου φύλου. Όταν αυτό συμβαίνει ο άλλος
όμως αισθάνεται αποκλεισμένος και πως έχει χασει την αγαπη τού συντρόφου
του. Αυτό θέτει σε λειτουργία ένα ανταγωνιστικό τριγώνο στο οποίο όλα τα
μέλη έχουν βαθιά καταπιεσμένα αισθήματα ενοχής. Αυτό γίνεται αισθητό για
παράδειγμα όταν ένας γιος αισθάνεται ενοχή που έχει κλέψει τη μητέρα του από
τον πατέρα του. Το ίδιο πράγμα μπορεί να συμβεί και ανάμεσα στον πατέρα και την
κόρη Πολλοί ψυχαναλυτές πιστεύουν πως η εμπειρία του να είναι κανείς
μέρος ενός τρίγωνο ως παιδί επαναλαμβάνεται στις ενήλικες σχέσεις με τη μορφή
της απιστίας.
Με ένα
τέτοιο δυνητικά τεράστιο βαθμό ενοχής δεν εκπλήσσει πως βγαίνουμε στον κόσμο με
χαμηλή αυτοπεποίθηση αισθανόμενοι πως είμαστε κακοί και που δεν αξίζουμε να
απολαύσουμε τα αγαθά της ζωής ιδιαίτερα την αγάπη. Όλα αυτά είναι πολύ
δυσάρεστα συναισθήματα. έτσι τυπικά συμπεριφερόμαστε με τρόπους που μας κάνουν
να τα αρνούμαστε και αργότερα να αποκρύπτουμε εντελώς από τη συνειδητή
επίγνωσή μας. Δυστυχώς η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η ενοχή είναι ακόμη παρόντα
στοιχεία στην ασυνείδητή μας μνήμη και μπορούν εύκολα να συνεχίσουν να
σαμποτάρουν τη ζωή μας.
Παρ όλο που
κάναμε αυτές τις επιλογές μας σχετικά με την αυτοεκτίμηση μας πολλά πολλά
χρόνια πριν, η ένοχή δρα ως ένα υπόβαθρο στην ενήλικη ζωή μας. Η ενοχή είναι στ
αλήθεια μια τρομερή παγίδα μία παγίδα που οι περισσότεροι άνθρωποι
δεν έχουν καμιά επίγνωση για την ύπαρξη της. Εκδηλώνεται με μια ποικιλία
σκέψεων διαθέσεων και αρνητικών συμπεριφορών που όλες τους προσπαθούν να εξισορροπήσουν
για την ενοχή που αισθανόμαστε μέσα μας. Στην ουσία παράγουν ένα παραπέτασμα
καπνού που κρύβει την ενοχή μας από τους ανθρώπους γύρω μας και ακόμη και από
τον ίδιο μας τον εαυτό! Θα βεβαιωθείς πως έχεις στρώματα ενοχής αν η ζωή σου
δεν τη βιώνεις στην πληρότητα της και δεν αισθάνεσαι ολοκληρωμένος
συναισθηματικά με μια αίσθηση ηρεμίας και πληρότητας.
Το κλειδί
στο να θεραπεύσεις την ενοχή και τη χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι να κατανοήσεις τι
συνέβη στην αρχική οικογένειά σου, και να αποδεχτείς πως
έγιναν λανθασμένες επιλογές σε σχέση με την αυταξία σου. Πάνω απ όλα οφείλεις
να βρείς έναν τρόπο να συγχωρήσεις τον εαυτό σου και τους ανθρώπους γύρω σου
για ότι συνέβη σε εκείνα τα χρόνια. Προκειμένου να το κάνεις προσπάθησε να
αποδεχτείς πως οι γονείς σου έκαναν το καλύτερο δεδομένων των συνθηκών. Σε
αγάπησαν από καρδιάς, όμως μπορεί να υπήρξαν φορές όπου προσπάθησαν να
εκφράσουν την αγάπη τους με επάρκεια αλλά οι προκλήσεις της ζωής
έκαναν τα πράγματα δύσκολα γι αυτούς. Καθώς θα συγχωρείς και τα επανακαλύπτεις
την αθωότητά σου θα μάθεις πως να αγαπάς τον εαυτό σου. Η ζωή σου θα αρχίσει να
αλλάζει κατεύθυνση, θα πάψεις να αυτοθυσιάζεσαι γιατί η ένοχή θα
πάψει να κυβερνά τη ζωή σου.
