25.000 άνθρωποι πεθαίνουν ημερησίως από την πείνα. 34.000 άνθρωποι πεθαίνουν ημερησίως από την δίψα. Κάθε χρόνο πεθαίνουν πάνω από 40 εκατομμύρια άνθρωποι από την πείνα και τις Θεραπεύσιμες αρρώστιε(5 - 7 εβραϊκά ολοκαυτώματα ετησίως. Στιs λιγότερο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου το προσδόκιμο ζωής φτάνει μόλιs τα 49 χρόνια και 1 στα 10 παιδιά δε χρονίζει. Σχεδόν τα 2/3 των κατοίκων του πλανήτη επιβιώνουν με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα. Περίπου το 1/4 των κατοίκων του πλανήτη τα βγάζει πέρα με λιγότερο από 1 δολάριο ιην ημέρα (καθεστώς απόλυτης φτώχειας). Το 70% των φτωχών είναι γυναίκες. Η πείνα από την έλλειψη τροφίμων απειλεί σήμερα 1,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους (οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι γυναίκες και παιδιά) σε τουλάχιστον 36 χώρες. Αν δε ληφθούν άμεσα μέτρα από τις κυβερνήσεις των πλούσιων χωρών, οι απειλούμενοι από την πείνα θα φθάσουν το 1,5 δισεκατομμύριο το 2025. Οι 3 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου διαθέτουν μεγαλύτερη περιουσία από το συνολικό πληθυσμό των 48 φτωχότερων χωρών του κόσμου, δηλαδή πάνω από 800 εκατομμύρια ανθρώπους. Από αυτές τις χώρες, οι 33 βρίσκονται στην υποσαχάρια Αφρική. Η συνολική περιουσία των 200 πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου φτάνει το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια. Το 2% των πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο κατέχει το 50% του παγκόσμιου πλούτου. Το φτωχότερο 50% του πληθυσμού κατέχει μόνο το 1% του παγκόσμιου πλούτου. Το πλουσιότερο 1% του πληθυσμού της γης καταναλώνει τις ίδιες ποσότητες με το 44% των φτωχότερων στρωμάτων. Οι περιουσίες των 7 πλουσιότερων ιδιωτών θα αρκούσαν για να εξαλειφθεί για πάντα η φτώχεια. Οι παγκόσμιες ανάγκες υγιεινής και σίτισις θα μπορούσαν να καλυφθούν με κόστος 13 δισεκατομμύρια δολάρια, όσα ξοδεύουν από κοινού ΗΠΑ και ΕΕ για αρώματα και λιγότερα απ' όσα ξοδεύουν για γατο/σκυλο-τροφές (17 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο). 2 από τα 66 τρισεκατομμύρια δολάρια του πλούτου που παράγεται παγκοσμίως ελέγχονται από το οργανωμένο έγκλημα. Το εμπόριο ναρκωτικών είναι η τρίτη μεγαλύτερη "επιχείρηση" στον κόσμο. O Ετήσιος τσίρος ξεπερνάει τα 322 δισεκατομμύρια δολάρια τo χρόνο. Οι δωροδοκίες κυβερνητικών αξιωματούχων και δημοσίων λειτουργών το 2006 υπολογίζονται στο ποσό του 1 τρισεκατομυρίου δολαρίων. Σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Διαφανείας, μόνο οι 12 από τις 36 χώρες που έχουν προσυπογράψει τη σύμβαση κατά της δωροδοκίας, την εφαρμόζουν στην πράξη. Στο ασύλληπτο ποσό των 1.339 δισεκατομμυρίων δολαρίων (851 δισεκατομμυρίων ευρώ) έφθασαν για το 2007 οι κάθε είδους παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες Αυτά τα 1.339 δισεκατομμύρια δολάρια αντιπροσωπεύουν το 2,5% του παγκόσμιου ακαθάριστου προιόντος. Σταθερά πρώτες οι ΗΠΑ, οι δαπάνες των οποίων αντιπροσωπεύουν το 45% του συνόλου. Την ίδια στιγμή η οικονομική βοήθεια για αναπτυξιακούς σκοπούς -παρά τις υποσχέσεις- είναι καθηλωμένη στα 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Δηλαδή δαπανούμε 10 φορές περισσότερα χρήματα για πολεμικούς σκοπούς απ' ό,τι για την ενίσχυση της ανάπτυξης. Οι 200 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου διπλασίασαν τη συνολική περιουσία τους μεταξύ του 1994 και 1998. Το 2003 o κόσμος αριθμούσε 476 δισεκατομμυριούχους σε δολάρια. Το 2007 αυξήθηκαν σε 1.125. Σύμφωνα με την Έκθεση Παγκόσμιου Πλούτου της Merril Lynch, o αριθμός των εκατομμυριούχων σε δολάρια στον πλανήτη αυξήθηκε κατά 6% από το 2006 στο 2007. Την ίδια περίοδο ο συνολικός αριθμός τους αυξήθηκε κατά 9,4% επιβεβαιώνοντας την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη ότι οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι. Από το 2006 στο 2007, επίσης, o αριθμός των ανθρώπων με περιουσία μεγαλύτερη των 30 εκατομμυρίων δολαρίων αυξήθηκε κατά 8,8%. Για κάθε δολάριο που δίνει η Δύση σε βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, αυτές πληρώνουν 9 δολάρια για αποπληρωμή του χρέους τους. Η διεθνής κοινότητα ξοδεύει κάθε χρόνο για βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες 50 δισεκατομμύρια δολάρια. O πόλεμος στο Ιράκ στοίχισε 3 τρισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή 60 φορές περισσότερο. Σχεδόν 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε αγροτικές περιοχές και ασχολούνται άμεσα με τη γεωργία. Από αυτούς 3 στους 4 ζουν σε καθεστώς φιώχειας (2,1 δισεκατομμύρια με λιγότερο από 2 δολάρια ημερησίως»). Γι' αυτό, η αύξηση του ΑΕΠ που προέρχεται από τη γεωργία είναι τουλάχιστον διπλάσιας αποτελεσματικότητας στην καταπολέμηση της φτώχειας απ' ό,τι η αύξηση του ΑΕΠ που προέρχεται από τους άλλους τομείς (υπηρεσίες, βιομηχανία). Κι όμως, οι περιοχές αυτές προσελκύουν μόνο το 4% της συνολικής βοήθειας της Παγκόσμιας Τράπεζας
