Δώδεκα Βήματα
Η θεραπεία των δώδεκα βημάτων είναι ένα ευλογημένο δώρο Δυστυχώς δεν
εφαρμόζεται σε όλες τις ομάδες θεραπείας στο πλήρες της δυναμικό Στούς
ανώνυμους αλκοολικούς για παράδειγμα Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που προσκολλώνται
σε μια άσπρη μαύρη προοπτική που τους προκαλεί να εστιάζονται στο σύμπτωμα του
ποτού, για πολλά χρόνια αφότου έχουν γίνει καθαρή,έχουν
απεξαρτητοποιηθεί.Φυσικά ένας από τους λόγους που το κάνουν αυτό είναι επειδή
τρομοκρατούνται να κάνουν τη συναισθηματική θεραπεία και να αντιμετωπίσουν την
τοξική ντροπή έτσι προσκολλώνται σε μιαν άκαμπτη προοπτική του μαύρου και του
άσπρου
Η συνθήκη αυτή, η νόσος της Συνεξάρτησης Είναι τόσο πανίσχυρη και
ύπουλη επειδή ο προγραμματισμός είναι τόσο βαθιά ριζωμένος και τόσο πολύ
κομμάτι της ανθρώπινης Συνθήκης Το κλειδί για να αλλάξουμε τις συνθήκες στον
κόσμο είναι εντιμότητα και σαφήνεια.
Τα πρώτα τρία βήματα της θεραπείας των δώδεκα βημάτων βασικά
περιλαμβάνουν βήμα πρώτο να γίνουμε αρκετά έντιμοι ώστε να αναγνωρίσουμε πως ο
τι κάναμε μέχρι τώρα δεν λειτουγούσε.Βήμα δεύτερο να θέλουμε να
ανοιχτούμε για να αναζητήσουμε κάποια βοήθεια από τα έξω.Βήμα τρίτο να
ζητήσουμε βοήθεια.Το επόμενο βήμα το τέταρτο περιλαμβάνει να φτιάξουμε μια
ειλικρινής καταγραφή και να αρχίσουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας με
περισσότερη σαφήνεια.Όταν θα αρχίσουμε να γινόμαστε περισσότερο ειλικρινής με
τον εαυτό μας το ενδέκατο βήμα μας λέει πως να προσεγγίσουμε τη δύναμη να
αλλάξουμε τη ζωή μας, μέσα από την προσευχή και τον διαλογισμό.
Με άλλα λόγια η ζωή μας διάλύει σε κομάτια σε σημείο που να
παραδοθούμε, να αρχίσουμε την διεργασία να σταματήσουμε τον προγραμματισμό του
εγώ μας να προσδιορίζει τις εμπειρίες της ζωής μας και να καθορίζει τις
σχέσεις μας.Τότε αναπτύσσουμε ένα επίπεδο συνειδητότητας που μας επιτρέπει να
κοιτάξουμε στην γκρίζα πλευρά είμαστε τότε ικανοί να παρατηρήσουμε τους εαυτούς
μας αντικειμενικά αρκετά ώστε να δούμε πως αυτό που κάναμε δεν λειτουργούσε για
μας και αρχίζουμε να είμαστε ανοιχτοί στην πιθανότητα πως ίσως δεν είμαστε
ντροπιασμένα πλάσματα, αλλά έχουμε ζήσει τη ζωή μας μέσα από κάποιο
δυσλειτουργικό προγραμματισμό.Από τη στιγμή που αρχίζουμε να αποδεσμευόμαστε
από το εγώ και αυτός και να αναπτύσσουμε ένα υψηλότερο επίπεδο συνειδητότητας
κατευθυνόμαστε πίσω και προς τα μέσα να αναζητήσουμε την
Αλήθεια. Προσευχή και διαλογισμός δεν σημαίνει απαραίτητα
τυπικές πρακτικές αλλά περισσότερο να αναπτύξουμε μια συνειδητή σχέση μια
περιρρέουσα επικοινωνία με την ψυχή μας με την ενσυναίσθησή μας που
αποτελεί τον οδηγό μας.
Αρχίζουμε να συστοιχιζόμαστε τον αληθινό εαυτό μας έτσι που να
μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη της θέλησής μας να αλλάξουμε τον
αρνητικό προγραμματισμό και να σταματήσουμε Την αυτό καταχρηστική
συμπεριφορά που υιοθετήσαμε για να προστατέψουμε τον εαυτό μας.Και ο οποίος
καθορίζει το δέκατο θύμα χρειαζόμαστε να κρατάμε ένα καθημερινό ημερολόγιο
χρειαζόμαστε να μαθαίνουμε να παραμένουμε ανοιχτοί στα μηνύματα απ έξω κι
έτσι που να μπορούμε να συλλάβουμε τον εαυτό μας όταν αρχίζουμε να είμαστε
ανειλικρινείς με τον εαυτό μας.
Η ειλικρίνεια με τον εαυτό μας είναι απολύτως ζωτικό στοιχείο στην
επανάκαμψη και τη θεραπεία. Στην απόκτηση επιγνωσης, καθώς αρχίζουμε να
αποκτούμε επιγνωση στην αλήθεια αρχίζουμε να ξεφλουδίσουμε τα στρώματα της
ανειλικρίνειας που έχουμε τυλίξει τον εαυτό μας μέσα και έξω από το αμυντικό
σύστημα της συνεξάρτησης.Είναι πολύ Επώδυνο να αρχίσουμε να γινόμαστε
ειλικρινής με τον εαυτό μας αισθανόμαστε ντροπή καθώς αρχίζουμε να βλέπουμε
πόσο ανέντιμοι είχαμε υπάρξει.
Η αλήθεια θα σε απελευθέρωσει, αλλά θα είναι μια πολύ επώδυνη
διεργασία.
Είναι ζωτικής σημασίας να αντικρίσουμε τον πόνο καταγράφοντας τους
τρόπους με τους οποίους έχουμε υπάρξει ανειλικρινείς. Αυτό που καθιστά δυνατό
να αρχίσουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας και τα πρότυπα της συμπεριφοράς μας
περισσότερο καθαρά και με σαφήνεια είναι να ξεκινήσουμε να πιστεύουμε πως ίσως
δεν είμαστε ντροπιασμένα πλάσματα, μπορεί να έχουμε μιαν ασθένεια, μια
καταναγκαστικά αναδραστική συνθήκη. Απέναντι στην οποία είχαμε υπάρξει
ανίσχυροι, πως ίσως υπάρχει μια ανώτερη δύναμη, ο δημιουργός μας
Αρχίζοντας να σταματάμε την ανειλικρίνεια του να πιστεύουμε πως πρέπει
να κατηγορούμε ολοκληρωτικά τους άλλους, μπορούμε επίσης να σταματήσουμε να ενδυναμώσουμε
το ψέμα πως πρέπει να κατηγορούμε τον εαυτό μας γιατί είμαστε
ελαττωματικοί.Σταματώντας την κατηγόρια μπορούμε να αρχίσουμε να αναλαμβάνουμε
την ευθύνη να κατέχουμε το μερίδιο που μας ανήκει στην ευθύνη.
Ένα πολύ σημαντικό μέρος της διαδικασίας του να αναλαμβάνουμε την
ευθύνη είναι ένα επάνορθώνουμε.Να καθαρίζουμε τα συντρίμμια του παρελθόντος παρ
όλο που υπήρξα με ανίσχυροι απέναντι στις συμπεριφορές μας εξαιτίας του
προγραμματισμού του εγώ, εξαιτίας της συνεξάρτησηςΟφείλουμε ακόμη να αναλάβουμε
την ευθύνη για τις συμπεριφορές μας και τις συνέπειές τους
Ο σκοπός του να επανορθώσουμε απέναντι στούς άλλους είναι να
γιατρέψουμε την ψυχή μας να καθαρίσουμε την συνείδησή μας,Να πετάξουμε
οποιεσδήποτε αποσκευές του παρελθόντος κουβαλούμε ακόμη μαζί μας.Το
κάνουμε αυτό για τον εαυτό μας συχνά το άλλο άτομο δεν θυμάται καν το επεισόδιο
για το οποίο ζητάμε επανορθώση.Μερικές φορές το άλλο άτομο είναι ακόμη
θυμωμένο και πικραμένο, μπορούμε ακόμη να επανορθώσουμε όσον αφορά το δικό μας
μερίδιο της ευθύνης ακόμη κι αν ο άλλος δεν κατέχει το δικό του.Δεν κάνουμε την
επανόρθωση έτσι που να ξεκαθαρίσουν όλα και να γίνουμε φίλοι παρ όλο που
βεβαίως είναι και αυτό δυνατό σε μερικές περιπτώσεις .Επανορθώνουμε για να
απελευθερωθούμε από το παρελθόν το κάνουμε ως μια πράξη αγάπης για τον εαυτό
μας δεν έχουμε τη δύναμη να κάνουμε τους άλλους να κάνουν αυτό που εμείς
θέλουμε, έτσι οφείλουμε να εστιάσουμε σε ότι έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε,
μπορούμε να φωτίσουμε το φως της αγάπης και της επίγνωσης σε κάθε σκοτεινή
γωνιά μέσα μας έτσι που να σταματήσουμε να ενδυναμώουμε το παρελθόν.
Η επανόρθωση έχει να κάνει με τη συγνώμη. Να θεραπεύσουμε τα τραύματα
από το παρελθόν είναι μια πράξη αγάπης για τον εαυτό μας, να δούμε περισσότερο
καθαρά έτσι που να μπορούμε να κατέχουμε τη δική μας ευθύνη στις καταστάσεις
που ακόμη κρατάμε θυμό μέσα μας μας βοηθά να αφήσουμε πίσω μας αυτό το
θυμό. Το να κουβαλάμε ένα θυμό δεν πληγώνει το άτομο για το οποίο είμαστε
θυμωμένοι, πληγώνει εμάς.
Πιστεύω πως ο λόγος για τον οποίο ήμουν θυμωμένος και δεν μπορούσα να
αφήσω το θυμό πίσω μου ήταν επειδή δεν είχα συγχωρήσει τον εαυτό μου.Κρατούσαν
μέσα μου συναισθήματα ιερής αγανάκτησης για το πως θύματοποιήθηκα επειδή δεν
μπορούσα να αντιμετωπίσω την ντροπή του να παραδεχτώ πως έθεσε τον εαυτό μου να
γίνω θύμα με κάποιο τρόπο.Με το να εμπιστευτώ το άτομο που με πλήγωσε με το να
το αφήσω να μπει στη ζωή μου ή οτιδήποτε άλλο παρόμοιο.
Το να επανορθώσουμε για τους τρόπους με τους οποίους η συμπεριφορά μας
πλήγωσε άλλους είναι μέρος της διεργασίας του να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας.Και
το να επανορθώσουμε είναι κάτι πολύ περισσότερο από το να ζητήσουμε συγγνώμη.Το
να επανορθώσουμε σημαίνει να αλλάξουμε τα δύσλειτουργικά πρότυπα της
συμπεριφοράς μας.Το να επανορθώσουμε σημαίνει να κάνουμε ότι είναι απαραίτητο
για να σταματήσουμε να ενδυναμώσουμε τις δυσλειτουργικές προδιάθεσεις και τον
άσπρο μαύρο τρόπο σκέψης έτσι που να μπορούμε να αλλάξουμε τη συμπεριφορά
μας.Σημαίνει να θελήσουμε να αντικρίσουμε τον τρόμο της θεραπείας των συναισθηματικών
τραυμάτων, έτσι που να μπορέσουμε να σταματήσουμε να αντιδρούμε και να
πληγώνουμε τους άλλους ανθρώπους και τον εαυτό μας με τη συμπεριφορά μας.
Η θεραπεία των δώδεκα βημάτων μας βοηθά να μετακινηθούμε σε ένα
υπόδειγμα ανάπτυξης μια σχέση με τη ζωή που μας βοηθά να δούμε τα
προβλήματα ως ευκαιρίες ανάπτυξης αντί για τιμωρία.Το να εφαρμόσουμε τη
θεραπεία των δώδεκα βημάτων τις αρχές της θεραπείας των δέκα βημάτων στη ζωή
μας μας βοηθά να σταματήσουμε να παίρνουμε τη συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων
τόσο προσωπικά - Και να μάθουμε να προστατεύουμε τον εαυτό μας από τις
συμπεριφορές αν αυτό είναι απαραίτητο Καθώς θα συγχωρούμε τον εαυτό μας
για τις παρελθοντικές συμπεριφορές μας και θα μαθαίνουμε να βλέπουμε τη ζωή και
τον εαυτό μας με περισσότερη καθαρότητα και περισσότερη αγάπη θα μπορέσουμε να
δούμε τους άλλους επίσης με περισσότερη καθαρότητα και περισσότερη αγάπη.
Με το να αποδυναμώνουμε τον πολωμένο τρόπο σκέψης και τα
συναισθηματικά τραύματα του παρελθόντος μπορούμε να σταματήσουμε να είμαστε
οι χειρότεροι εχθροί του εαυτού μας.
Εξαιτίας της ραγισμένης καρδιάς, των συναισθηματικών τραυμάτων
αλλά και του ασυνείδητου προγραμματισμού, αυτό που η συνθήκη της
Συνεξάρτησης Μας προκαλούσε να κάνουμε ήταν να εγκαταλείπουμε τον εαυτό μας,
μας προκαλούσε την εγκατάλειψη του εαυτού, την εγκατάλειψη του εσωτερικού μας
παιδιού που είναι η Βασιλική οδός προς τον αληθινό εαυτό μας.
Αυτός που μας πρόδωσε και μας εγκατέλειψε και μας κακοποιησε
περισσότερο ήταν ο εαυτός μας!Με αυτόν τον τρόπο λειτουργεί το συναισθηματικό
αμυντικό σύστημα της Συνεξάρτησης.
Η πολεμική κραυγή της Συνεξάρτησης είναι :Θα σου δείξω εγώ να με
καταλάβεις !
Οφείλουμε να μάθουμε να βλέπουμε την γκρίζα ζώνη δεν είναι ποτέ
απόλυτος μαύρη ούτε απολύτως άσπρη, σωστό η λάθος, υπάρχουν πάντα πολλαπλά
επίπεδα που εμπλέκονται στην εμπειρία του να είναι κανείς άνθρωπος.Είναι
ζωτικής σημασίας να πάψουμε να ενδυναμώσουμε τη σκέψη του μαύρου και του
άσπρου.
Υπάρχει μια πολύ απλή προσευχή που συνοψίζει όλη αυτή τη διεργασία
είναι μια φόρμουλα εκμάθησης του πως είναι να ζει κανείς σε πλήρης
αρμονία.Ονομάζεται η προσευχή της ηρεμίας (serenity prayer).
Δώς μου την ηρεμία να δεχτώ τα πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω
Το κουράγιο να αλλάξω τα πράγματα που μπορώ
Και τη Σοφία να ξεχωρίζω την
διαφορά
