Φοβία Δέσμευσης

Φοβία Δέσμευσης

Εδράζεται στον φόβο. Φόβο χαμένων επιλογών η φόβο μήπως πάρουμε λάθος αποφάσεις. Ειδικότερα η φοβία δεσμευσης είναι ο φόβος και η αποφυγή της ευθύνης να δέσμευφθούμε απέναντι σε οτιδήποτε, αλλά ειδικότερα απέναντι σε μια σχέση. Είναι ένα δίκοπο μαχαίρι, από τη μια αποφεύγει τις υποχρεώσεις, δεσμεύσεις , με το τι αυτό συνεπάγεται, ωστόσο από την άλλη ένας φοβικός σχέσεων μπορεί κρυφά να διψάει να ζήσει τις ζωές εκείνων που μπορούν και δεσμεύονται και την ανάπτυξη που φέρνουν οι καρποί της δέσμευσης.

 Φοβικοί των σχέσεων είναι οι γυναίκες που δηλώνουν όλοι οι άντρες είναι καθάρματα, ή οι άντρες που διατείνονται πως οι γυναίκες έρχονται κοντά σου μόνο για τα λεφτά σου. Τέτοιου είδους  γενικεύσεις είναι απλώς εκλογικεύσεις για να αποφύγει μια σχέση δέσμευσης.

 Οι άντρες θεωρούνται γενικότερα πως είναι περισσότερο φοβικοί σχέσεων από ότι οι γυναίκες όμως πιο πρόσφατα ερευνητικά ευρήματα υποδεικνύουν πως αυτό μπορεί να είναι τελικά μια στερεότυπη  αντίληψη και πως η φοβία των σχέσεων δεν σχετίζεται απαραίτητα με το φύλο.

 Η οικειότητα

 Ωστόσο οι περισσότεροι φοβικοί δεσμεύσης, άντρες και γυναίκες στα αλήθεια διψούν για μια βαθιά σχέση οικειότητας που θα τους οδηγούσε στο γάμο, Όμως ο φόβος τους προκαλεί να τρέχουν πανικόβλητοι μακριά από κάθε ευκαιρία για νέο ραντεβού τους παρουσιάζετε. Το περιστασιακό sex τους τρέφει με μια ψεύτικη αίσθηση οικειότητας που είναι πράγματι καλή σε μια δεδομένη στιγμή, αλλά είναι τελικά μόνο μια κατασκευή βασισμένη στο πως νομίζουμε πως θα πρέπε να αισθανόμαστε κάθε φορά που έχουμε sex. Είναι ένα υποκατάστατο, μία άμεση ικανοποίηση με τίμημα τη βαθύτερη, ικανοποιητική αγάπη που διαρκεί στον χρόνο και τους καρπούς που μπορούμε από αυτήν να δρέψουμε.   

Σχέσεις.

Σε μία ερωτική σχέση το παράδοξο είναι πως ο φοβικός των σχέσεων διψάει αυτό που φοβάται περισσότερο: Αγάπη και σύνδεση. Όταν μιλάμε για φοβία σχέσεων ανάμεσα σε εκείνους που δεν είναι δεσμευμένοι αναφερόμαστε σε εκείνη την ομάδα ατόμων που αποφεύγουν να δεσμευτούν σε μια μακρόχρονη σχέση όπως είναι ο γάμος.  Προηγούμενες εμπειρίες κακοποίησης μέσα σε μια σχέση, ζητήματα οικειότητας και τραυματικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας μπορεί να είναι αιτίες γι αυτό το είδος της αποφυγής δέσμευσης. Αλλη μία πιθανότητα είναι πως το άτομο έχει ως παιδί καταστεί μάρτυρας ή έχει υπάρξει το ίδιο θύμα κακοποίησης, φτωχών γονικών προτύπων ή και σεξουαλικής κακοποίησης κατά τα πρώτα μετασχηματιστηκά χρόνια της ζωής του. Αντί να είναι ζημιωγόνα, η φοβία δέσμευσης είναι ένας υγιής  φόβος που μας αποτρέπει από το να δέσμευτούμε σε μια καινούργια σχέση πριν να είμαστε έτοιμοι. Σε αυτό το σημείο μπορεί κάποιος να σχηματίζει παροδικές σχέσεις φιλίας και αγάπης για να βρέξει τα πόδια του, να αποκτήσει δηλαδή την ανάλογη εμπειρία που θα του χρειαστεί στο μέλλον. Αυτό συνήθως λαμβάνει χώρα στα εφηβικά και τα πρώτα μετεφηβικά χρόνια. Το να συνεχίζει όμως κάποιος να φοβάται τη δέσμευση και αργότερα στη ζωή του είναι χωρίς νόημα γιατί το να είσαι ικανός να μοιραζεσαι τη ζωή σου με κάποιον που στ αλήθεια αγαπάς και νιάζεσαι μπορεί να είναι το πιο θαυμάσιο πράγμα που η ζωή μπορεί να δώσει.

Εν τω μεταξύ σκέψου το εξής: η φοβία δέσμευσης έχει τις ρίζες της στην πεποίθηση πως όταν αγαπάμε κάποιον είμαστε υπεύθυνοι για τα δικά του συναισθήματα, παρά για τα δικά μας. Ενώ υπάρχουν ένα σωρό θεραπείες εκεί έξω γι αυτό το πρόβλημα, ακόμη και φαρμακοθεραπείες που μπορεί να είναι η να μην είναι αποτελεσματικές, τελικά η απάντηση βρίσκεται σε σένα τον ίδιο. Έχει να κάνει με την ευθύνη να αναλάβεις τη δική σου ζωή στα χέρια σου, τις επιλογές σου και ότι αυτό συνεπάγεται για σένα και τους άλλους γύρω σου.