Οικειότητα

Ο Φάυλος κύκλος του Φόβου της Οικειότητας

Ο φόβος της οικειότητας είναι υπεύθυνος σε μεγάλο βαθμό για την αυτο-ητώμενη συμπεριφορά που οι άνθρωποι εμφανίζουν ενώ βρίσκονται σε μια σχέση. Κι αν πότε το βίωσες νομίζω θα αναγνωρίσεις οτι φαίνεται να συμβαίνει σχεδόν αυτόματα και σαν να έχεις πολύ λίγο έλεγχο πάνω του. Δυστυχώς μετά τη ζημιά που προκαλεί καταστρέφει όχι μόνο τη σχέση αλλά τραυματίζει επίσης κι εσένα τον ίδιο στην πορεία. Η μορφή του τραύματος μπορεί να πάρει πολλές μορφές

Μειωμένη αυτοπεποίθηση

Μειωμένη εμπιστοσύνη

Μειωμένη αυταξία

Η αίσθηση είσαι ελαττωματικός κατά κάποιο τρόπο

Αισθήματα ενοχής

Κατάθλιψη

Απελπισία

Αίσθημα κενότητας

Μεγαλύτερος φόβος οικειότητας κλπ

Φυσικά όλα αυτά μαζί με τη μνήμη της αυτο-ητώμενης συμπεριφοράς αποθηκεύονται στον νου και στο σώμα και προσθέτουν στο πρώιμο τράυμα που προκάλεσε το φόβο της οικειότητας αρχικά

Ναι σωστά το διάβασες, το τραύμα στη μορφή του βιασμού, της παραμέλησης και της εγκατάλειψης είναι αυτό που οδηγεί σε αυτόν τον φόβο. Εξηγούμαι

Όταν ένα άτομο τραυματίζεται ψυχικά σε μια πρώιμη ηλικία συχνά προσπαθεί να ερμηνεύσει στον ίδιο γιατί ένα τέτοιο πράγμα συνέβη στον εαυτό του αρχικά . Τα παιδιά έχουν την τάση να κατηγορούν τον εαυτό τους για ό,τι τους συμβαίνει ακόμη κι αν δεν είναι τα ίδια η αιτία.

Το κάνουν αυτό γιατί η ιδέα να κατηγορήσουν το άλλο πρόσωπο συνήθως ένα γονιό, η αυτόν που τους φροντίζει είναι πολύ απειλητική για τα ίδια, ειδικά αν εξαρτώνται από αυτό το πρόσωπο. Πρατώντας έτσι φοβούνται πως θα προκαλέσουν την απόσυρση της αγάπης αυτού που τα φροντίζει. Έτσι προκειμένου να προστατέψει την σχέση, το παιδί ασυνείδητα κατηγορεί τον εαυτό του για ότι συνέβη και μετα κουβαλά μέσα του μαζί με τη μνήμη του γεγονότος και τον συναισθηματικό πόνο που συνδέεται με αυτό.

Όλο αυτό συνήθως αποθηκεύεται με ασυνείδητο τρόπο στο νού και το σώμα και αν δεν αποκαλυφθεί και επιληθεί τείνει να τροφοδοτεί το φόβο της οικειότητας στην κατοπινή ζωή .

Η πεποίθηση ότι κάποιος δεν είναι αξιαγάπητος βασίζεται στο πρώιμο τραύμα που ανέφερα πριν καθώς επίσης και στην παιδική ερμηνεία της ανάμνηση που είναι ότι αυτό συνέβη γιατί το παιδί ήταν κακό και κατά συνέπεια πιθανός μη αξιαγάπητο.

Τώρα, για ένα παιδί αυτή η πεποίθηση ισοδυναμεί με το φιλί του θανάτου

Γίνεται αισθητό σαν κάτι παρόμοιο με το αίσθημα του αφανισμού. Κατά συνέπεια είναι φοβερά επώδυνο και πρέπει να αποφευχθεί με οποιοδήποτε κόστος

Ο φόβος της οικειότητας υποτίθεται πως προστατεύει το άτομο από το αναβιώσει ξανά την πεποίθηση η το φόβο ότι δεν είναι αξιαγάπητος ενώ βρίσκεται μέσα σε μία σχέση

Έτσι αν το άτομο πιστεύει ότι δεν είναι αξιαγάπητο ενώ επιθυμεί να βρίσκεται σε μια σχέση είναι σαν να παίζει ένα χαμένο παιχνίδι.

Ένα τέτοιο άτομο οφείλει ουσιαστικά να υποκρίνεται ότι είναι κάποιος άλλος, γιατί το ίδιο πιστεύει πως δεν είναι αξιαγάπητο με το να είναι απλώς ο εαυτός του. Λοιπόν νομίζω φυσικά πως μπορείς να δείς πως από τη στιγμή που κάποιος μπαίνει σε αυτόν τον ολισθηρό δρόμο η αυτοητώμενη συμπεριφορά έχει ήδη κινητοποιηθεί. Είναι πλέον θέμα χρόνου πριν ο σύντροφος αναγνωρίσει ότι το άτομο δεν είναι αυθεντικό η έντιμο με κάποιο τρόπο και αυτό με τη σειρά του εγείρει υποψίες Που γίνονται αισθητές ως απειλή από το ίδιο.

Έ τ σ ι  α ν  τ ο  ά τ ο μ ο  π ι σ τ ε ύ ε ι  ό τ ι  δ ε ν  ε ι ν α ι  α ξ ι α γ ά π η τ ο  ε ν ώ  ε π ι θ υ μ ε ί  ν α  β ρ ί σ κ ε τ α ι  σ ε  μ ι α σ χ έ σ η  ε ί ν α ι  σ α ν  ν α π α ί ζ ε ι έ ν α  χ α μ έ ν ο  π α ι χ ν ί δ ι.

Καθώς το άτομο είναι ανήμπορο να αντέξει την πιθανότητα του να έχει αυτό που το ίδιο θεωρεί ως τις βαθύτερες ατέλειες του χαρακτήρα του ξεμπροστιάσμένες απέναντι στον σύντροφό του ,τείνει γενικά με ασυνείδητο τρόπο να δημιουργεί ένα συμβάν που τελικά απαξιώνει τη σχέση. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν απελπισμένα ανάγκη να δραπετεύσουν πριν απορριφθούν. Κατά παράξενο τρόπο η πεποίθησή τους είναι πως ο φόβος της οικειότητας τους προστατεύει από το να ανακαλυφθούν(!) Και επίσης τους προστατεύει από την απόρριψη.

Καθώς νομίζω μπορείς να δεις και ίσως ήδη να ξέρεις από πρώτο χέρι, Ο φόβος της οικειότητας το μόνο που κάνει είναι να μετατρέπει τη ζωή και τη σχέση κάποιου σε Χάος

Μέχρι τη στιγμή που θα αντιμετωπίσει κανείς το συναισθηματικό τραύμα με αίσθημα ευθύνης και με έναν τρόπο που θα του επιτρέπει να αλλάξει ουσιαστικά να λειτουργεί με τα πρότυπα συμπεριφοράς που έχει υιοθετήσει προκειμένου να επιβιώσει δεν θα μπορεί να λειτουργεί με ικανοποιητικό τρόπο στις σχέσεις του στην καθημερινή ζωή. Μέχρι να επαναδιαπραγματευτεί τον ασυνείδητο συναισθηματικό προγραμματισμο της παιδική του ηλικίας.

Δεν μπορούμε να μάθουμε να αγαπάμε χωρίς να αναγνωρίσουμε του θυμό μας.

Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να βιώσει την αληθινή οικειότητα με μας τους ίδιους και με οποιοδήποτε άλλο χωρίς να κατέχουμε τη θλίψη μας

Δεν μπορούμε ξεκάθαρα να επανασυνδεθούμε με το φως παρά μόνο η αν είμαστε αποφασισμένοι να αναγνωρίσουμε και να αποδεχθούμε την εμπειρία μας με το σκοτάδι

Δεν θα μπορέσουμε να βιώσουμε πλήρως τη χαρά παρά μόνο αν είμαστε αποφασισμένοι να βιώσουμε πρώτα τη λύπη.