Η επικοινωνια ειναι το κλειδι σε καθε σχεση

Η επικοινωνια ειναι το κλειδι σε καθε σχεση

Το απλούστερο και σημαντικότερο συστατικό σε μια υγιή σχέση είναι η ικανότητα να επικοινωνείς. Αν δύο άνθρωποι έχουν την ικανότητα να επικοινωνούν ο ένας με τον άλλο, τότε οποιοδήποτε ζήτημα μπορεί να επιλυθεί σε ένα βαθμό. Για το σκοπό της συζήτησής μας πρόκειται να χωρίσω την επικοινωνία σε δύο επίπεδα: Την επιφανειακή επικοινωνία που έχει να κάνει με τις ιδέες, τα γεγονότα, τις λεπτομέρειες τις έννοιες και λοιπά. Και την συναισθηματική επικοινωνία. Στην πραγματικότητα φυσικά, όλες οι μορφές επικοινωνίας περιλαμβάνουν πλευρές και από τα δύο επίπεδα, και σε μια σχέση το συναισθηματικό επίπεδο είναι κατά πολύ περισσότερο το πιο σημαντικό και το πιο δύσκολο. Με όρους επιφανειακής επικοινωνίας είναι πολύ σημαντικό να θεμελιωθεί μια κοινή γλώσσα, και δεν μιλάω εδώ όταν το ένα άτομο μιλάει αγγλικά και το άλλο γαλλικά. Μιλάω για δύο ανθρώπους που μιλούν την ίδια γλώσσα γλωσσικά, αλλά έχουν διαφορετικές ερμηνείες των λέξεων εξαιτίας πολλών παραγόντων. Αν έχουν ανατραφεί παραδείγματος χάρη σε διαφορετικά γεωγραφικά θρησκευτικά η πολιτισμικά περιβάλλοντα, έχουν διαφορετικά εκπαιδευτικά και οικονομικά επίπεδα, έχουν διαφορετικές εμπειρίες ζωής και λοιπά. Δύο άνθρωποι μπορεί να μιλούν επίσης διαφορετικές γλώσσες εξαιτίας διαφορετικών παραδοχών σε θρησκευτικό και ηθικό επίπεδο. Είναι πολύ σημαντικό από την αρχή μιας σχέσης να επιδιώξουμε καθαρότητα στην επικοινωνία. Το απλούστερο και σημαντικότερο εργαλείο είναι απλά να ρωτάμε: Πως ορίζεις αυτή τη λέξη, τι με άκουσες μόλις τώρα να λέω. Πολύ συχνά θα ανακαλύψεις ότι το άλλο άτομο άκουσε κάτι διαφορετικό από αυτό που προσπάθησες να επικοινωνήσεις Η προσπάθεια να αποσαφηνίσουμε και να αναπτύξουμε μια κοινή γλώσσα θέτει τα θεμέλια για παραπέρα επικοινωνία. Με όρους συναισθηματικού επίπεδο επικοινωνίας υπάρχουν πολλές πλευρές που πρέπει να λάβουμε υπ όψη. Θα αγγίξω μόνο σε ένα συμπτωματικό επίπεδο εδώ τις βασικότερες από τις προκλήσεις της συναισθηματικής οικειότητας. Το συμπτωματικό είναι κάτι που μπορεί να φαίνεται απλό αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα που σχετικά λίγοι άνθρωποι στον δυσλειτουργικό πολιτισμό μας έχουμε καταφέρει. Την ικανότητα να ακούν. Για να ακούσουμε αλήθεια είναι απαραίτητο να βρισκόμαστε στο παρόν και η δυσκολία του να είμαστε στο παρόν οφείλεται στα μη θεραπευμένα συναισθηματικά μας τραύματα Αν δεν είμαστε ικανοί να υπάρξουμε συναισθηματικά έντιμοι με τον εαυτό μας τότε είναι αδύνατο να είμαστε παρόντες μέσα στο σώμα μας στη στιγμή, ΣΤΟ ΠΑΡOΝ. Προφανώς τότε θα είμαστε επίσης ανίκανοι να είμαστε παρόντες με συναισθηματική εντιμότητα και στούς άλλους. Το να ακούς, είναι κάτι πολύ περισσότερο από την απουσία ομιλίας η του να φαίνεσαι πως δίνεις προσοχή. Το να ακούς εμπλέκει περισσότερα από το να γνωρίζεις απλά τον ήχο των λέξεων που το άλλο άτομο προφέρει. Για να ακούσεις στ αλήθεια ένα άλλο άτομο τι προσπαθεί να επικοινωνήσει είναι απαραίτητο να συντονιστείς με το τι συμβαίνει κάτω από τις λέξεις. Η επικοινωνία αναφέρεται μόνο εν μέρει στο περιεχόμενο. Εξίσου σημαντικό στην επικοινωνία είναι και πράγματα όπως η γλώσσα του σώματος, η οπτική επαφή και το υπολανθάνων συναισθηματικό δυναμικό. Όταν είμαστε παρόντες στα σώματά μας στο παρόν και δίνουμε προσοχή είναι εύκολο να διακρίνουμε αν το άλλο άτομο μιλάει στ αλήθεια σε μας σε αντίθεση με το να μιλάει με μας η να λέει απλά μια ιστορία. Στην αρχή κάθε σχέσης οι άνθρωποι λένε ο ένας στον άλλο ιστορίες για το παρελθόν τους. Είναι μέρος του να γνωρίσουν καλύτερα ο ένας τον άλλο. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να είναι κανείς ικανός να είναι παρών όταν λέει μια ιστορία. Αυτό περιλαμβάνει όχι μόνο το άλλο άτομο αλλά επίσης και τον εαυτό μας. Το να είμαστε παρόντες ξεκινάει με το να είμαστε ενσυνείδητα ο εαυτός μας. Περιλαμβάνει το να ακούμε και να δίνουμε προσοχή στον εαυτό μας και στο τέλος της επικοινωνίας κάθε φορά. Αν ακούω στ αλήθεια τον εαυτό μου, ενώ λέω σε κάποιον μια ιστορία για το παρελθόν μου, μπορώ να συλλάβω τον εαυτό μου ποτέ εισέρχομαι σε ένα κομμάτι της ιστορίας που το έχω δημιουργικά παραποιήσει με την πάροδο των χρόνων. Καθώς μαθαίνουμε και μεγαλώνουμε, η προοπτική μας για το παρελθόν αλλάζει και είναι πολύ σημαντικό να είμαστε ικανοί να ακούμε τον εαυτό μας έτσι που να μπορούμε να τον συλλάβουμε στις καταστάσεις όπου υπερβάλλει η εκλογικεύει κάτι από το παρελθόν. Ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της διαδικασίας θεραπείας είναι του να πούμε την ιστορία μας και αν απλά αναπαράγουμε μια κασέτα που έχει εγγραφεί σημαίνει πως δεν είμαστε παρόντες και δεν δίνουμε προσοχή. Εάν έχουμε την ικανότητα να είμαστε παρόντες τον εαυτό μας ενώ αφηγούμαστε μιαν ιστορία, αυτό σημαίνει επίσης πως έχουμε την ικανότητα να είμαστε παρόντες με το άλλο άτομο. Μπορεί να μαι στη μέση της αφήγησης μιας ιστορίας και να δω στα μάτια του άλλου ατόμου που δεν ακούει κάτι που μου δίνει το χώρο να σταματήσω και να ρωτήσω τι συμβαίνει. Αν δεν είμαι αρκετά παρόν να μάθωπως το άλλο άτομο δεν ακούει, τότε απλά μιλάω στο άλλο άτομο. Aντιστοίχως θα είμαι ικανός να αναγνωρίσω πότε το άλλο ατόμο μιλά σε εμένα. Η επικοινωνία περιλαμβάνει το να είσαι ικανός να μιλάς και το να είσαι ικανός να ακούς.  Την ικανότητα να είσαι παρών στο σώμα σου κάθε στιγμή.