Η Συναισθηματική Αιμομιξία
Φανταστείτε μια σκηνή όπου η μητέρα κλαίει στην κρεβατοκάμαρά της και το τρίχρονο παιδί της βρίσκεται στο δωμάτιό μαζί της. Για το παιδί φαίνεται σαν η μητέρα να πρόκειται να πεθάνει. Το παιδί είναι τρομοκρατημένο και γυρίζει και της λέει: σ αγαπάω μαμά. Η μητέρα κοιτάζει το παιδί της. Τα μάτια της γεμίζουν αγάπη και το πρόσωπο της σπάει σε ένα χαμόγελο. Του λέει: μωρό μου σ αγαπώ κι εγώ πολύ. Είσαι το θαυμάσιο αγόρι-κορίτσι μου. Έλα δώσε στη μαμά μιαν αγκαλιά.Τ ην κάνεις και αισθάνεται τόσο καλά. Μια τρυφερή σκηνή; Όχι: συναισθηματικός βιασμός. Το παιδί μόλις έχει πάρει το μήνυμα πως αυτός-ή έχει τη δύναμη να σώσει τη ζωή της μαμάς του, πως το παιδί έχει τη δύναμη πάνω της και κατά συνέπεια την ευθύνη για τα αισθήματά της μητέρας του. Αυτό συνιστά συναισθηματικό βιασμό και θέτει τις βάσεις μιας συναισθηματικά αιμομικτικής σχέσης στην οποία το παιδί αισθάνεται υπεύθυνο για την κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών των γονιών του. Ένας υγιής γονιός θα εξηγούσε στο παιδί του πως είναι σωστό για τη μαμά να κλαίει. Πως είναι υγιές και καλό για τους ανθρώπους να κλαίνε όταν αισθάνονται θιγμένοι η πληγωμένοι. Ένας συναισθηματικά υγιής γονιός θα πέρναγε το μήνυμα στο παιδί πως είναι σωστό να εκφράζουμε την πλήρης κλίμακα των συναισθημάτων όλα τα αισθήματα: θλίψη πόνος θυμός και φόβος, χαρά και ευτυχία. Αυτού του είδους η συναισθηματική κακοποίηση και ανεντιμότητα προκαλεί την κοινωνία να είναι συναισθηματικά δυσλειτουργική. Επιπλέον ο δυτικός πολιτισμός έχει πάψει να σέβεται τέλειως τους φυσικούς νόμους και τους φυσικούς κύκλους, όπως είναι η ανθρώπινη αναπτυξιακή διεργασία. Δεν υπάρχει ενσωμάτωση στον πολιτισμό μας των φυσικών ανθρώπινων αναπτυξιακών κύκλων συνέκρινε ένα τέτοιο κραυγαλέο παράδειγμα σαν αυτό που αναφέραμε με το πως οι περισσότεροι ούτως αποκαλούμενοι προτόγονοι πολιτισμοί αντιδρούν στην έναρξη της εφηβείας.Ό ταν ένα κορίτσι αρχίσει ήδη να έχει έμμηνο ρύση γίνονται τελετές για να γιορτάσουν την είσοδό στην αναπαραγωγική ηλικία. Να τιμήσουν το πέρασμα στην περίοδο που θα έχει δύναμη ως γυναίκα, να τιμήσουν το θαυμάσιο δώρο να ναι ικανή να συλλάβει. Τα αγόρια πηγαίνουν για εκπαίδευση και διαβατήριες τελετές λαμβάνουν χώρα για να γίνει η μετάβαση από την παιδική ηλικία στην ηλικία του άντρα. Ας δούμε τώρα τι έχουμε εμείς στη δικιά μας κοινωνία. Το Λύκειο, μια χούφτα τρομαγμένων ανασφαλών παιδιών που βασανίζουν το ένα το άλλο με τη σύγχυση και την αγωνία και το φόβο τους και μικρές συμμορίες που προσπαθούν να βρούν την ταυτότητάς τους. Οι περισσότερες αποκαλούμενες πρωτόγονες οι ιθαγενείς φυλετικές κοινωνίες όπως ήταν οι Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής είχαν πολύ περισότερο ενσωματωμένο και ισορροπημένο πολιτισμό. Δεν ήταν τελείως ενσωματωμένος και ισορροπημένος με όλους τους τρόπους ήταν ωστόσο κοντινότερος στούς ρυθμούς της φύσης και είχε σεβασμό για τη φύση και τους φυσικούς νόμους έτσι που συντονίζονταν με τους συμπαντικούς νόμους περισσότερο απ ότι ο δυτικός πολιτισμός. Όπως υποδεικνύει το παραπάνω απόσπασμα η φυλετική κοινωνία που ζούσε σε στενότερη σχέση με τη φύση είχε μεγαλύτερο σεβασμό για τους ρυθμούς της, για τους κύκλους ανάπτυξης και εξέλιξης. Βρίσκω πολύ μεγάλη σοφία σε μερικούς απ τους τρόπους που οι φυσικές αναπτυξιακές διεργασίες έχουν ενσωματωθεί σε συγκεκριμένους ιθαγενείς πολιτισμικές πρακτικές της Βόρειας Αμερικής. Για παράδειγμα ο πατέρας δεν διδάσκει στο γιο του πως να γίνει άνδρας, ήταν ο μητρικός θείος που δίδασκε στο παιδί πως να γίνει άντρας. Τέτοια Σοφία που να παίρνει το έγώ του πατέρα μακριά από την αναπτυξιακή διαδικασία του γιου. Φυσικά όπως ο robert bly Αναφέρει στο βιβλίο του iron john Εξαιτίας της διεργασίας του πολιτισμού οι γυναίκες έχουν κυρίως αναλάβει να διδάσκουν στα αγόρια πως να γίνονται άντρες από τη βιομηχανική επανάσταση και μετά, σπρώχνουν τους άντρες έξω απ το σπίτι τον περισσότερο καιρό. Ένα άλλο ψήγμα Σοφίας που βλέπω στούς ιθαγενείς πολιτισμούς είναι πως όταν το αγόρι και το κορίτσι αγγίξουν περίπου την ηλικία των πέντε με έξι ετών έρχεται ένα σημείο όπου δεν μπορούν πλέον να μιλούν απευθείας με το γόνιο του αντιθέτου φύλου μέχρι να φτάσουν την ενηλικίωση. Τα αγόρια στις σχέσεις τους με τη μητέρα τους και τα κορίτσια στη σχέση τους με τον πατέρα τους θα επικοινωνούν μέσω ενός τρίτου προσώπου και θα αποφεύγεται η απευθείας οπτική επαφή. Το αποτέλεσμα αυτής της φυλετικής Σοφίας ήταν να αποφεύγεται μια πιθανή συναισθηματική αιμομιξία. Η συναισθηματική αιμομειξία είναι ένας βιασμός και μια προσβολή των συναισθηματικών ορίων του παιδιού. Δεν είναι σεξουαλικός βιασμός ούτε είναι σεξουαλικός στη φύση παρ όλο που η σεξουαλική αιμομειξία συχνά συνοδεύεται από συναισθηματική αιμομιξία. Μπορεί ωστόσο να προκαλέσει μεγάλη ζημιά στη σχέση μας με τον εαυτό μας το φίλο μας και τη σεξουαλικότητα μάς. Η συναισθηματική αιμομιξία παράλληλα με τις θρησκείες που διδάσκουν πως η σεξουαλικότητα είναι ντροπή και τις κοινωνικές πεποίθηση πως ένα φύλο είναι ανώτερο από το άλλο εμπίπτουν στην κατηγορία που αποκαλείται σεξουαλικώς βιασμός.Γιατί επηρεάζουν απευθείας τη σχέση μας με τη σεξουαλικότητα μας και το φύλο μας. Θρησκευτικά κηρύγματα που προάγουν την ντροπή και κοινωνικές πρακτικές συμβαδίζουν. Η συναισθηματική αιμομειξία είναι άλλος ένας Τύπος τράυματος που μπορεί να μας προκαλέσει να χούμε δυλειτουργική σχέση με την ίδια μας τη σεξουαλικότητα. Όσοι από μας έχουν ζητήματα συναισθηματικής αιμομιξίας αισθάνονται υπεύθυνοι για τα συναισθήματά του ανθρώπου με τον οποίον εμπλέκονται σε μιαν ερωτική σχέση γιατί αισθάνθηκαν υπεύθυνοι στην παιδική τους ηλικία για τη συναισθηματική ευημερία του ενός η και των δύο γονέων τους. Επειδή τα συναισθηματικά μας όρια έχουν υποστεί βιασμό από τους γονείς μας στην παιδική ηλικία, δεν γνωρίζουμε πως να χούμε συναισθηματικά όρια στις στενές μας σχέσεις. Μη έχοντας συναισθηματικά ορία μας κάνει να πηγαίνουμε από το ένα άκρο στο άλλο στην αντιδραστική πολωμένη συμπεριφορά που καθορίζεται από την συνεξάρτησή μας(codependency). Ο καθένας από μας έχει το δικό του φάσμα συνεξαρτητικών αντιδράσεων που μας προκαλούν να εναλλασσόμαστε ανάμεσα στα δύο άκρα στο δικό μας προσωπικό συμπεριφορικό αμυντικό σύστημα. Μπορεί να εναλλασσόμαστε από το ένα άκρο στο άλλο μέσα στην ίδια σχέση η να υιοθετούμε το ένα πρότυπο του ενός άκρου σε μερικές σχέσεις και το άλλο σε άλλες Εναλλακτικές σχέσεις.(Το σχήμα συνεξάρτησης-αντισυνεξάρτησης) Με όρους επιδράσεων συναισθηματικής αιμομιξίας. Αυτά τα άκρα περιλαμβάνουν από τη μια απόλυτη σύγχυση ορίων του εγώ (enmeshment).Το να είναι κανείς ολοκληρωτικά εστιασμένος στο να προσπαθεί να κρατά το άλλο άτομο ευτυχισμένο! Η αύταξία κάποιου είναι ολοκληρωτικά στο χέρι των συναισθηματικών διακυμάνσεων του άλλου ατόμου! Όταν βρισκόμαστε σε αυτό το άκρο προσπαθούμε πάντα να κάνουμε περισσότερα να είμαστε περισσότερο να είμαστε ότι το άλλο άτομο θέλει να είμαστε, είμαστε σε ένα εκκρεμές και όταν ο άλλος είναι ευτυχισμένος μαζί μας αισθανόμαστε στην κορυφή του κόσμου! Τέτοιοι περίοδοι ευτυχίας μπορούν ωστόσο να κρατήσουν για σύντομες περιόδους χρόνου. Γιατί όταν θυσιάζουμε τον εαυτό μας τόσο ολοκληρωτικά για να κάνουμε ένα άλλο άτομο ευτυχισμένο εκείνο αναπόφευκτα δεν θα μας σεβαστεί θα καταλήξει να μας κακοποιήσει. Αυτό δεν είναι ωστόσο άνευ όρων αγάπη.Το να θυσιάζουμε τον εαυτό μας δεν είναι ευγενές, όταν δεν διαθέτουμε καμία έννοια του εαυτού που να τιμούμε και να σεβόμαστε. Είναι συμπεριφορά μαρτυρικού θύματος ! Το άλλο άκρο είναι να διαθέτουμε τεράστια τείχοι που να κρατούν οποιονδήποτε εκτός. Ο φόβος να χάσουμε το εγώ μας από τις συναισθηματικές ανάγκες του άλλου είναι τόσο μεγάλος που πετάμε ένα αδιαπέραστο κάστρο για να κρατά τους ανθρώπους έξω! Αυτό είναι το αντισυνεξαρτητικό άκρο του φάσματος όπου προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας πως δεν χρειαζόμαστε άλλους ανθρώπους η τουλάχιστον που δεν χρειαζόμαστε οποιονδήποτε που είναι αρκετά ηλίθιος ώστε να πιστεύει πως αξίζουμε να αγαπηθούμε! Το τείχος όμως δεν είναι όρια. Το τείχος που κρατά τους άλλους μακριά είναι επίσης μια φυλακή που μας κρατά απομονωμένους και μόνους, Εάν είμαστε ανίκανοι να σεβόμαστε τον εαυτό μας ώστε να διαθέτει όρια θα είμαστε ανίκανοι να ικανοποιήσουμε τις σεξουαλικές μας ανάγκες με οποιοδήποτε υγιές τρόπο. Πολύ συχνά άνθρωποι με ζητήματα συναισθηματικής αιμομιξίας διαθέτουν ένα πρότυπο του να εξασκούν τη σεξουαλικότητά τους με ανθρώπους που δεν τους αρέσουν καν! Γιατί το να εξασκήσουν τη σεξουαλικότητά τους με κάποιο με τον οποίο αισθάνονται κοντά συναισθηματικά μιάζει λάθος μοιάζει taboo! Η συναισθηματική αιμομιξία μπορεί να έχει καταστροφικές επιδράσεις στη σχέση ενός ατόμου με την ίδια του τη σεξουαλικότητα και τελικά στην ικανότητά του να έχει μια υγιής ερωτική σχέση...
http://www.silcom.com/~joy2meu/joy_21.htm
No comments:
Post a Comment